از نظر حکم اسلامی حتی نگاه یا صحبت و مانند آن اگر با انگیزه لذت و شهوت باشد، یا خوف و ترس افتادن در گناه باشد، از نظر شرعی جایز نیست.
سلام من دختری 23 ساله هستم قصد ازدواج با پسری را دارم اما فعلا شرایط ازدواج مهیا نیست.لذا می‌خواستم صیغه محرمیت را جاری کنیم تا حرف زدنمان گناه نداشته باشد. درضمن رابطه من و ایشان کاملا اسلامی و به دور از هرگونه گناه و آلودگی است.
عقد ازدواج موقت یا متعه چند شرط دارد: 1- باید زن و مرد به ازدواج راضی باشند. 2- باید مقدار مهریه مشخص باشد (مثلا صد هزار تومان). 3 - باید مدت نیز مشخص باشد (مثلا یک روز). 4- باید عقد خوانده شود. تنها رضایت زن و مرد بدون خواندن عقد کافی نیست. بنا به احتیاط عقد به عربی صحیح خوانده شود. اگر خود مرد و زن نتواند صیغه را به عربی صحیح بخوانند. به فتوای بیش تر مراجع معظم تقلید به هر لفظی صیغه را بخوانند،صحیح است. لازم نیست وکیل بگیرند، اما باید لفظی بگویند که معنای «زوجت» و «قبلت» را بفهماند.
اگر خود زن و مرد بخواهند صیغه عقد موقت را بخوانند، بعد از آن که مدت(مثلا یک روز) و مهر را(مثلا ده هزار تومان) معین کردند، چنانچه زن به قصد این که درمدت مشخص شده با مهر مشخص شده خود را زن مرد مورد نظر قرار دهد بگوید: «زوجتک نفسی فی المدة المعلومة علی المهر المعلوم» (خود را به همسری تو در مدت معین با مهر معین درآوردم) بعد بدون فاصله مرد بگوید «قبلت هکذا» (قبول کردم ) صحیح است.(1)
5- دختری که به حد بلوغ رسیده و رشیده است، یعنی مصلحت خود را تشخیص می‌دهد، اگر بخواهد ازدواج دائم یا موقت کند، چنانچه باکره باشد، باید از پدر یا جد پدری خود اجازه بگیرد.(2)
در اینکه در ازدواج (دائم یا موقت) دختر باکره اذن پدر شرط است یا نه، پنج نظر هست: ا) اذن پدر لازم است (آیات عظام: امام خمینی،سیستانی، شبیری زنجانی، تبریزی، نوری همدانی، مکارم شیرازی). ب: بنابر احتیاط واجب (در احتیاط واجب مقلد می‌تواند به مرجع تقلید دیگر رجوع نماید) اذن پدر لازم است (آیات عظام: خامنه‌ای، فاضل لنکرانی، اراکی، خوئی، گلپایگانی، فاضل لنکرانی، صافی، وحید خراسانی). ج: تکلیفا لازم است، یعنی اگر بدون اذن پدر عقد خوانده شود، عقد صحیح است، ولی فردی که باید اذن می‌گرفت و نگرفته، معصیت‌کار است (آیت الله بهجت ).(3)
د: اذن پدر لازم نیست، ولی خوب است رعایت شود.(4) ه: در عقد دائم اذن لازم نیست، ولی در عقد موقت لازم است.(5)
از نظر حکم اسلامی حتی نگاه یا صحبت و مانند آن اگر با انگیزه لذت و شهوت باشد، یا خوف و ترس افتادن در گناه باشد، از نظر شرعی جایز نیست. نوع روابط دوستانه دختر و پسر(به رغم سعی بر محفوظ ماندن حد رابطه) به طور تدریجی از حریم و خطوط قرمز شرعی فراتر می رود.
این نوع روابط دارای آسیب‌های بسیاری است که با توجه به تجربه‌های بسیار به هیچ روی توصیه نمی‌شود. هدف و نیت شما اگر چه می‌تواند ازدواج باشد، اما به دلایل بسیاری اکثر این نوع روابط به ازدواج ختم نمی‌شود.
پی‌نوشت‌ها: 1. امام خمینی، توضیح المسائل، مساله 2370. 2. توضیح المسائل مراجع، ج 2، ص 387، مساله 2376؛ استفتاءآت جدید، آیت الله تبریزی، ص 33، سؤال 1481؛ استفتائات آیت الله فاضل لنکرانی، ج 1، ص 436، س 1546؛ استفتائات، آیت الله مکارم، ج 2، ص 318، س 913 و آیت الله خامنه‌ای ، مسایل مورد ابتلا، س50. 3. توضیح المسائل مراجع، ج 2، مساله2376، رساله آیت الله وحید، مساله2385، سوال تلفنی از دفتر آیت الله خامنه‌ای در قم و دفتر آیت الله نوری. 4. آیت الله گرامی، توضیح المسائل، مساله 2603. 5. آیت الله صانعی، توضیح المسائل، مساله 2412.
