جابربن عبدالله انصاری، چهل روز بعد از شهادت امام حسین (ع) روز اربعین وارد کربلا شد؛ در این سفر شخصیتی دانشمند و مفسری بزرگ به نام «سَعدبن جُناده» همراه جابر بودند.
پس از وارد شدن به کربلا در رود فُرات غسل کردند و به کنار مرقد مطهر امام حسین(ع) رفتند و آن حضرت را با زیارتی به نام زیارت اربعین زیارت کردند.
در زیارت اربعین همانند دیگر زیارت‌نامه‌ها، عبادت، عرفان، ایثار و اطاعت، شهادت و رضایت را می‌توان جست‌وجو کرد.روز اربعین روز زیارت امام حسین(ع) است.
جابربن عبدالله انصاری در آغاز زیارت اربعین با سلام و درودهایی که برآن حضرت می‌فرستد، امام حسین(ع) را به عنوان ولی و دوست خدا و پسر خاتم پیامبران حضرت‌محمد(ص) معرفی میکند.
از مظلومیت و شهادت، ایثار و بخشش خون در راه خدا برای بیداری و رهایی ستم‌دیدگان، تفسیر اندیشه‌های پست شیطانی دشمنان امام حسین(ع)و اظهار نفرت از جنایتکارانی که دستشان به خون سیدالشهدا(ع) آلوده شد، از پاکی جسم و روح، وفاداری به پیمان الهی و وفاداری به شهیدان و به دنبال آنان حرکت کردن با امام‌حسین(ع) سخن می‌گوید.
