روابط جنسی خارج از حد مشروع و قانونی، خواه پیش از ازدواج یا پس از آن از نظر اسلام و تمام ادیان آسمانی گناه محسوب می‌شود. اما بر خلاف برخی از ادیان مانند مسیحیت و یا آیین های شرقی (که پیروان خود را به ریاضت و رهبانیت و سرکوب غرایز جنسی دعوت می کنند) اسلام نه تنها از سرکوب غریزة جنسی دفاع نمی کند، بلکه آن را جایز ندانسته و به ازدواج و بهره گیری از نیاز جنسی توصیه و تأکید می کند.
اما هر چیزی باید قانون و مرزبندی داشته باشد. در دین اسلام از زیاده روی و خارج از حد بودن جلوگیری به عمل آمده است. خداوند همان گونه که این نیاز را در انسان قرار داد، راه برآوردن آن را نیز در اختیار وی گذاشت اما برای جلوگیری از مشکلات بسیار فردی و اجتماعی که در روابط غیر مشروع وجود دارد (مانند، نادیده گرفته شدن حقوق زنان، تنزل شخصیت زن به عنوان ارضا کننده غرایز مردان، به هم خوردن نظام خانواده‌ها، تولد فرزندان بدون پدر مشخص و آسیب های روحی و روانی بسیار) از آن جلوگیری به عمل آورده و این مساله اختصاص به قبل یا بعد از ازدواج ندارد.
برای محرمیت زن و مرد اجنبی و ازدواج آنان دو راه در اختیار انسان قرار داده شده است:ازدواج دائم و ازدواج موقت. برای ازدواج خواندن عقد لازم است و تنها رضایت زن و مرد کافی نیست.
در هر حال اگر برای کسانی امکان ازدواج (نه به صورت دائم و نه موقت) وجود نداشته باشد، باید خود را از وسوسه های شیطان و کشش غرایز جنسی حفظ کند. او باید متوجه باشد که دنیا محل آزمون الهی است و تمام انسان ها در صحنه آزمایش هستند. چنین، نیست که تنها آزمایش انسان به وجود غریزه جنسی باشد. گناهان بسیار دیگری وجود دارد که ترک آن‌ها سخت‌تر است.
بنابراین باید سعی نماید چه در مورد غریزه جنسی، قبل یا بعد از ازدواج و چه در موارد دیگر صحنه هایی که در زندگی با آن ها رو به رو می شود، موفق و سربلند بیرون آید تا به کمال شایسته دست یابد. تسلیم شدن، موضع انسان را در مقابل نفس اماره و شیطان، تضعیف نموده و راه سقوط را برای او هموار می کند.
در پایان یاد آور می‌شویم در توضیح المسایل مراجع آمده: کسی که به واسطه عدم ازدواج به گناه می افتد، بر او واجب است ازدواج نماید.(2)
پی نوشت ها:
1. امام خمینی، توضیح المسایل، مساله 2369.
2. توضیح المسائل مراجع، مساله 2443.
